Środki ostrożności D Link Dgs 6604

Środki ostrożności D-Link DGS-6604 są projektowane, aby zapewnić bezproblemowe i bezpieczne korzystanie z urządzenia. W celu uniknięcia uszkodzenia lub błędów działania, należy przestrzegać następujących zasad:

Ostatnia aktualizacja: Środki ostrożności D Link Dgs 6604

Baza wiedzy karta charakterystyk – środki ostrożności

Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i zwroty wskazujące środki ostrożności są kodowane za pomocą wyjątkowego kodu alfanumerycznego, który składa się z jednej litery i trzech cyfr, jak poniżej:

• litera „H” (jak „zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia”) lub „P” (jak „zwroty wskazujące środki ostrożności”). Proszę zauważyć, że zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia przeprowadzone przez DSD i DPD, ale które nie są uwzględnione w GHS są zakodowane jako „EUH”.
• cyfra wskazująca rodzaj zagrożenia, np. „2” dla zagrożeń fizycznych;
• dwa numery odpowiadające sekwencyjnemu numerowaniu zagrożeń, jak wybuchowość (kody od 200 do 210), palność (kody (od 220 do 230) itp.

Etykiety powinny zawierać odpowiednie zwroty wskazujące środki ostrożności (artykuł 22 CLP), które doradzają na temat środków zaradczych, aby zapobiec lub zminimalizować niekorzystne skutki dla zdrowia ludzi lub środowiska wynikające z zagrożeń powodowanych przez substancje lub mieszaniny. Kompletny zestaw zwrotów wskazujących środki ostrożności dotyczących każdej określonej klasyfikacji jest podawany w tabelach wskazujących elementy etykiet wymagane dla każdej klasy zagrożenia w częściach od 2 do 5 załącznika I do CLP.

Zwroty wskazujące środki ostrożności należy wybierać zgodnie z artykułem 28 i z częścią 1 załącznika IV do CLP. Przy każdym wyborze należy wziąć również pod uwagę używane zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i korzystanie zgodne z przeznaczeniem lub użycie substancji lub mieszanin. Normalnie nie więcej niż sześć zwrotów wskazujących środki ostrożności powinno pojawić się na etykiecie, chyba że wymaga tego charakter i stopień zagrożeń. Aby zapewnić pomoc w wyborze najbardziej odpowiednich zwrotów wskazujących środki ostrożności, zapewnimy dalsze wskazówki w odpowiednich akapitach.

Część 2 załącznika IV do CLP zawiera prawidłowe słownictwo zwrotów wskazujących środki ostrożności, jak powinny się pojawić na etykietach. Na etykiecie zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia muszą być podane razem z zwrotami wskazującymi środki ostrożności w tym samym języku.

Zmiany w zwrotach wskazujących środki ostrożności

Zmieniony wykaz zwrotów wskazujących środki ostrożności zawiera nowe lub zmienione zwroty, zaznaczone na czerwono, które zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2019/521 obowiązują od 17 października 2020 r.

Aby zapewnić spójność między etykietami i kartami charakterystyk, ważne jest, by również zaktualizować karty charakterystyk, gdy zmieniono etykiety!

EN I DE I FR I ES I IT I PL I CS I RO I SL I SK I HU

Pełna lista zwrotów wskazujących środki ostrożności

Obowiązuje od 17 października 2020 r.

P101 – W razie konieczności zasięgnięcia porady lekarza należy pokazać pojemnik lub etykietę.

P102 – Chronić przed dziećmi.

P103 – Uważnie przeczytać wszystkie instrukcje i zastosować się do nich

P201 – Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.

P202 – Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa.

P210 – Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.

P211 – Nie rozpylać nad otwartym ogniem lub innym źródłem zapłonu.

P212 – Unikać ogrzewania pod zamknięciem lub w sytuacji zmniejszonej zawartości środka odczulającego.

P220 – Trzymać z dala od odzieży i innych materiałów zapalnych.

P222 – Nie dopuszczać do kontaktu z powietrzem.

P223 – Nie dopuszczać do kontaktu z wodą.

P230 – Przechowywać produkt zwilżony….

P231 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…

P232 – Chronić przed wilgocią.

P233 – Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

P234 – Przechowywać wyłącznie w oryginalnym opakowaniu.

P235 – Przechowywać w chłodnym miejscu.

P240 – Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.

P241 – Używać [elektrycznego/wentylującego/oświetleniowego/…/] przeciwwybuchowego sprzętu.

P242 – Używać wyłącznie nieiskrzących narzędzi.

P243 – Przedsięwziąć środki ostrożności zapobiegające statycznemu rozładowaniu.

P244 – Chronić zawory i przyłącza przed olejem i tłuszczem.

P250 – Nie poddawać szlifowaniu/wstrząsom/tarciu/….

P251 – Nie przekłuwać ani nie spalać, nawet po zużyciu.

P260 – Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.

P261 – Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy.

P262 – Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.

P263 – Unikać kontaktu w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.

P264 – Dokładnie umyć … po użyciu.

P270 – Nie jeść, nie pić i nie palić podczas używania produktu.

P271 – Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu

P272 – Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.

P273 – Unikać uwolnienia do środowiska.

P280 – Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy/ochronę słuchu/…

P282 – Nosić rękawice izolujące od zimna oraz albo maski na twarz albo ochronę oczu.

P283 – Nosić odzież ognioodporną lub opóźniającą zapalenie.

P284 – [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.

P231 + P232 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…. Chronić przed wilgocią.

P301 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA:

P302 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ:

P303 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami):

P304 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH:

P305 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU:

P306 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ:

P308 – W PRZYPADKU narażenia lub styczności:

P310 – Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P311 – Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

P312 – W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P313 – Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P314 – W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P315 – Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P320 – Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

P321 – Zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

P330 – Wypłukać usta.

P331 – NIE wywoływać wymiotów.

P332 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry:

P333 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki:

P334 – Zanurzyć w zimnej wodzie [lub owinąć mokrym bandażem].

P335 – Nie związaną pozostałość strzepnąć ze skóry.

P336 – Rozmrozić oszronione obszary letnią wodą. Nie trzeć oszronionego obszaru.

P337 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy:

P338 – Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.

P340 – Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

P342 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego:

P351 – Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut.

P352 – Umyć dużą ilością wody/…

P353 – Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

P360 – Natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

P361 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.

P362 – Zdjąć zanieczyszczoną odzież.

P363 – Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem.

P364 – I wyprać przed ponownym użyciem.

P370 – W przypadku pożaru:

P371 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości:

P372 – Zagrożenie wybuchem.

P373 – NIE gasić pożaru, jeżeli ogień dosięgnie materiały wybuchowe

P375 – Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

P376 – Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

P377 – W przypadku płonięcia wyciekającego gazu: Nie gasić, jeżeli nie można bezpiecznie zahamować wycieku.

P378 – Użyć… do gaszenia.

P380 – Ewakuować teren.

P381 – W przypadku wycieku wyeliminować wszystkie źródła zapłonu.

P390 – Usunąć wyciek, aby zapobiec szkodom materialnym.

P391 – Zebrać wyciek.

P301 + P310 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

P301 + P312 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P301 + P330 + P331 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.

P302 + P334 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Zanurzyć w zimnej wodzie lub owinąć mokrym bandażem.

P302 + P352 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody/…

P303 + P361 + P353 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKﾓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

P304 + P340 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

P305 + P351 + P338 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć.

P306 + P360 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ: natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

P308 + P311 – W przypadku narażenia lub styczności: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P308 + P313 – W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P332 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P333 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P337 + P313 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P342 + P311 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P361 + P364 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież i wyprać przed ponownym użyciem.

P362 + P364 – Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem.

P370 + P376 – W przypadku pożaru: Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

P370 + P378 – W przypadku pożaru: Użyć… do gaszenia.

P370 + P380 + P375 – W przypadku pożaru: Ewakuować teren. Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

P371 + P380 + P375 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości: Ewakuować teren.

P401 – Przechowywać zgodnie z ….

P402 – Przechowywać w suchym miejscu.

P403 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

P404 – Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

P405 – Przechowywać pod zamknięciem.

P406 – Przechowywać w pojemniku odpornym na korozję /… o odpornej powłoce wewnętrznej.

P407 – Zachować szczelinę powietrzną pomiędzy stosami lub paletami.

P410 – Chronić przed światłem słonecznym.

P411 – Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

P412 – Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

P413 – Przechowywać luzem masy przekraczające … kg/… funtów w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

P420 – Przechowywać oddzielnie.

P402 + P404 – Przechowywać w suchym miejscu. Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

P403 + P233 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

P403 + P235 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.

P410 + P403 – Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

P410 + P412 – Chronić przed światłem słonecznym. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

P501 – Zawartość/pojemnik usuwać do …

P502 – Przestrzegać wskazówek producenta lub dostawcy dotyczących odzysku lub wtórnego wykorzystania.

P503 – Przestrzegać wskazówek producenta/ dostawcy/… dotyczących unieszkodliwienia/ odzysku/recyklingu

Pobieranie listy obowiązujących zwrotów wskazujących środki ostrożności

Oferowane usługi

• Tłumaczenie karty charakterystyki
• Sprawdzenie, aktualizacja kart charakterystyk
• Kompilacja, tworzenie karty charakterystyki
• Usługi ekspresowe dotyczące kart charakterystyk wykonywane w 24 godziny
• Tworzenie projektu etykiety

Użyteczne informację

• Oznakowanie CLP w praktyce
• Elementy etykiety karty charakterystyki
• Piktogram zagrożeniu
• Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia H

Zasada ostrożności

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Komunikat (KOM(2000) 1 wersja ostateczna) dotyczący stosowania zasady ostrożnościJAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO KOMUNIKATU?

• W niniejszym komunikacie wyjaśniono mechanizm zasady ostrożności, która pozwala szybko reagować w obliczu możliwego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, lub w celu ochrony środowiska.
W przypadku gdy w oparciu o dane naukowe nie można dokonać pełnej oceny zagrożenia, przywołanie tej zasady pozwala na przykład zapobiec dystrybucji produktów, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia, a nawet wycofać je z rynku.W komunikacie określone zostały wspólnotowe wytyczne dotyczące stosowania zasady ostrożności.

KLUCZOWE ZAGADNIENIAZasada ostrożności wymieniona jest w art. 191 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Poprzez możliwość podejmowania decyzji dotyczących działań zapobiegawczych w obliczu zagrożenia, można dzięki niej zapewnić wysoki poziom ochrony środowiska. W praktyce zakres stosowania tej zasady jest dużo szerszy i obejmuje też politykę ochrony konsumentów, przepisy Unii Europejskiej (UE) dotyczące żywności oraz zdrowie ludzi, zwierząt i roślin.

Aby zagwarantować odpowiedni poziom ochrony środowiska i zdrowia w obszarze negocjacji międzynarodowych, ustanowienie zasady ostrożności musi mieć także pozytywny wpływ na poziomie międzynarodowym. W rzeczywistości została ona uznana przez różne konwencje międzynarodowe oraz wymieniona jest w porozumieniu w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (porozumienie SPS) przyjętym w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO).

Przywołanie zasady ostrożności

Według Komisji Europejskiej zasadę ostrożności można przywołać, w przypadku gdy zjawisko, produkt lub działanie może stanowić potencjalne zagrożenie, zidentyfikowane w ramach naukowej i obiektywnej oceny, jeżeli taka ocena nie pozwala na określenie z wystarczającą pewnością tego zagrożenia.

Przywołanie tej zasady wpisuje się w ogólne ramy analizy zagrożeń (która poza oceną obejmuje zarządzanie zagrożeniami i komunikację zagrożeń), a dokładniej w ramy zarządzania zagrożeniami, które odnoszą się do etapu podejmowania decyzji.

Komisja podkreśla, że zasadę ostrożności można przywołać tylko w przypadku ewentualnego zagrożenia i pod żadnym pozorem nie może ona uzasadniać podjęcia decyzji arbitralnej.

Przywołanie zasady ostrożności jest więc uzasadnione, jeżeli spełnione są trzy wstępne warunki:

zidentyfikowano potencjalnie negatywne skutki,przeprowadzono ocenę dostępnych danych naukowych,nie ma pewności naukowej.Środki ostrożności

Ograny odpowiedzialne za zarządzanie zagrożeniami mogą zadecydować o ewentualnym podjęciu działań w zależności od poziomu zagrożenia. Jeżeli poziom jest wysoki, można przyjąć kilka kategorii środków. Mogą to być proporcjonalne akty prawne, akty dotyczące finansowania programów badawczych, informowania ludności itd.

Wspólnotowe wytyczne

U podstaw przywołania zasady ostrożności leżą trzy konkretne zasady:

jej wdrożenie powinno opierać się na możliwie najpełniejszej ocenie naukowej, przy czym ocena ta powinna jak najlepiej określać stopień niepewności naukowej,podjęciu każdego ewentualnego działania powinna towarzyszyć ocena zagrożenia i ewentualne skutki w przypadku niepodjęcia żadnego działania,wraz z udostępnieniem wyników oceny naukowej lub oceny zagrożenia wszystkie zainteresowane strony powinny mieć okazję zbadać różne środki ostrożności.

W przypadku przywołania zasady ostrożności poza konkretnymi zasadami stosuje się też pięć zasad ogólnych. Są one następujące:

podjęte środki muszą być proporcjonalne do docelowego poziomu ochrony,środków nie należy stosować w sposób dyskryminacyjny,środki muszą być zgodne ze środkami przyjętymi w sytuacjach podobnych lub opierających się na podobnym podejściu,potencjalne zalety i wady danego działania lub braku działania muszą zostać poddane analizie,w świetle rozwoju nauki środki muszą być ponownie poddane analizie.Ciężar dowodu

W większości przypadków konsumenci europejscy i stowarzyszenia, które ich reprezentują, muszą udowodnić istnienie zagrożenia związanego z wprowadzoną na rynek procedurą lub z wprowadzonym produktem, przy czym obowiązek ten nie obejmuje lekarstw, pestycydów ani dodatków do żywności.

W przypadku działania podjętego w ramach zasady ostrożności na producenta, wytwórcę lub importera może zostać nałożony obowiązek udowodnienia braku zagrożenia. Taka możliwość musi zostać poddana indywidualnej analizie i nie można nią objąć w sposób ogólny wszystkich produktów i procesów wprowadzonych na rynek.

KONTEKST

Więcej informacji:

Komunikat prasowy na stronie internetowej Komisji EuropejskiejGŁÓWNY DOKUMENT

Komunikat Komisji dotyczący stosowania zasady ostrożności (KOM(2000) 1 wersja ostateczna z dnia 2 lutego 2000 r. )

Ostatnia aktualizacja: 30. 11. 2016

Top

1. Wprowadzenie

Niniejsza sekcja obejmuje wyłącznie towary promieniotwórcze podlegające transportowi.

Nie obejmuje zagrożeń związanych z innymi formami promieniowania (np. ze skanerów do kontroli pojazdów lub bagażu lub instalacji radarowych w portach i portach lotniczych).

Uwaga: Funkcjonariusz nigdy nie powinien mieć obowiązku badania i pobierania próbek substancji promieniotwórczych, chyba że został do tego celu specjalnie przeszkolony i uprawiony.

W przypadku natrafienia na substancje promieniotwórcze zawsze należy odwołać się do krajowych wytycznych i procedur oraz zgłosić się do ekspertów i specjalistów.

Niniejszy przewodnik ogranicza się zatem do identyfikacji substancji promieniotwórczych oraz procedur, jakie mają być stosowane, jeżeli funkcjonariuszowi wydaje się, że towary mogą być nieprawidłowo oznaczone, bądź w następstwie wypadku lub wycieku.

Żadne informacje zawarte w niniejszym przewodniku nie są nadrzędne wobec procedur krajowych.

Transport substancji promieniotwórczych jest ściśle kontrolowany na podstawie rozporządzeń Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA).

Rozporządzenie Rady (EURATOM) nr 1493/93 w sprawie przesyłania substancji radioaktywnych między Państwami Członkowskimi.

2. Opakowanie

Istnieją cztery rodzaje zatwierdzonych opakowań na substancje radioaktywne:

Opakowania wyłączone
Ten rodzaj opakowań stosuje się w przypadku bardzo małych ilości substancji promieniotwórczych i nie wymaga on oznakowania zewnętrznego. Przeładunek nieotwartego opakowania nie stanowi zagrożenia. Substancja promieniotwórcza wewnątrz opakowania musi być oznakowana w taki sposób, aby oznakowanie było widoczne przy otwieraniu opakowania, i powinna być wskazana w dokumencie wysyłkowym. Opakowanie musi być wykonane według zatwierdzonego projektu.

Opakowania przemysłowe
Opakowania przemysłowe stosuje się do transportu materiałów o niskiej aktywności właściwej (LSA) lub przedmiotów skażonych powierzchniowo (SCO), np. naturalnie promieniotwórczych rud o niskiej aktywności. Istnieją trzy klasy materiałów LSA (LSA-I, LSA-II i LSA-III) i dwie klasy materiałów SCO (SCO-I i SCO-II). Materiały te albo mają bardzo niską aktywność na jednostkę masy, albo są w postaci, której nie da się łatwo rozproszyć. Niektóre materiały LSA-I i SCO-I można przewozić bez opakowania przy spełnieniu określonych warunków. W innych przypadkach opakowanie powinno być wykonane według zatwierdzonego projektu i oznakowane tak, jak opisano poniżej.

Opakowania typu A
Opakowania typu A służą do bezpiecznego transportu stosunkowo niewielkich ilości materiałów promieniotwórczych. Muszą one wytrzymać normalny poziom nieostrożnego przeładunku, jaki może mieć miejsce podczas transportu międzynarodowego, co obejmuje upadek z pojazdów lub upuszczenie, uderzenie ostrym przedmiotem, wystawienie na deszcz lub postawienie na nich innych ładunków. Opakowania typu A muszą być oznaczone jako „typ A” i oznakowane tak, jak opisano poniżej.

Opakowania typu B
Opakowania typu B stosuje się do transportu większych ilości materiałów radioaktywnych i są one zaprojektowane tak, aby wytrzymywały skutki poważnych wypadków. Projekt opakowania należy przetestować pod względem odporności na ogień, zanurzania w wodzie i upadek na twardą powierzchnię z wysokości 9 metrów. Opakowania te stosuje się do transportu paliwa jądrowego, odpadów promieniotwórczych, izotopów promieniotwórczych do radiografii przemysłowej i innych materiałów o wysokiej aktywności. Opakowania typu B muszą być oznaczone jako „typ B” i oznakowane tak, jak opisano poniżej.

3. Oznakowanie

Opakowania typu A i typu B klasyfikuje się i oznakowuje według trzech kategorii. Zależą one głównie od mocy dawek promieniowania na powierzchni opakowania:

• etykieta kategorii I ma w całości białe tło;
• etykiety kategorii II i III mają żółte tło i wskazują na wyższą moc dawek promieniowania na powierzchni.

Etykieta musi pokazywać również wskaźnik transportowy (TI) – liczbę od 1 do 10. Wskaźnik transportowy wskazuje moc dawki promieniowania w odległości 1 metra od powierzchni opakowania.

Moc dawki promieniowania w odległości 1 m w µSv/hr = wskaźnik transportowy x 10

Na etykiecie muszą znajdować się również nazwa lub symbol chemiczny nuklidu promieniotwórczego i jego aktywność. Materiały LSA i SCO również należy oznaczyć jako takie.

Etykieta/Kategoria	Maksymalna moc dawki promieniowania na powierzchni (µSv/hr)	Maksymalna moc dawki promieniowania w odległości 1 m (µSv/hr)	Wskaźnik transportowy (TI)
Biała-I	< 5	-	0
Żółta-II	< 500	< 10	0 - 1
Żółta-III	< 2000	< 100	1 - 10

4. Jakie informacje powinny zawierać dokumenty wysyłkowe?

Dokumenty wysyłkowe powinny zawierać następujące informacje:

• nazwę przewozową opisującą materiał w ogólny sposób;
• numer kategorii zagrożenia 7, numer przypisany materiałom promieniotwórczym przez ONZ;
• nazwę kategorii zagrożenia, tj. „materiał promieniotwórczy”;
• numer identyfikacyjny, litery UN i czterocyfrowy numer opisujący:
  • materiał i związane z nim zagrożenia;
  • nuklidy promieniotwórcze znajdujące się w opakowaniu;
  • całkowitą aktywność materiału promieniotwórczego;
  • postać fizyczną i chemiczną materiału promieniotwórczego;
  • kategorię etykiety na opakowaniu;
  • opakowanie typu A lub typu B.

5. Kiedy paczki o zawartości promieniotwórczej mogą być przesyłane pocztą?

Niektóre opakowania wyłączone mogą być przesyłane pocztą, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

• uprzednie uzyskanie pisemnej zgody od operatora świadczącego usługi pocztowe;
• aktywność w paczce wynosi mniej niż jedną dziesiątą limitu aktywności dla „opakowań wyłączonych”;
• opakowanie jest wyraźnie oznaczone na zewnątrz słowami:
  „SUBSTANCJE PROMIENIOTWÓRCZE – Ilości dopuszczone do przewozu przez pocztę”.

6. Paczki, co do których istnieje podejrzenie, że zawierają materiał promieniotwórczy

Większość paczek promieniotwórczych jest prawidłowo oznakowana i udokumentowana. Niektóre mogą być jednak oznakowane nieprawidłowo lub w ogóle nieoznakowane. Należy sprawdzić dokumentację towarzyszącą i etykiety pod kątem takich słów, jak „promieniotwórczy”, „promieniowanie”, „kategoria żółta-II” czy „aktywność”, i poszukać trójlistnego symbolu promieniowania na opakowaniu. Należy podjąć następujące działania:

• nie należy otwierać paczki ani kontynuować jej kontroli;
• należy wyraźnie oznakować paczkę „Niebezpieczeństwo – Może zawierać materiały promieniotwórcze”;
• należy umieścić paczkę w zatwierdzonej, oznakowanej i przeznaczonej do tego strefie (lub, jeżeli to niemożliwe, zabezpieczyć kontener lub pojazd i usunąć wszystkich z bezpośredniego otoczenia);
• należy spróbować uzyskać szczegółowe informacje na temat przesyłki od odbiorcy/nadawcy, tj. :
• co zawiera paczka?
• do jakiej kategorii i jakiego rodzaju etykiety transportowej należy przesyłka?
• jaka jest jej aktywność?
• jaka to postać materiału promieniotwórczego?
• należy poinformować osobę odpowiedzialną zgodnie z danymi procedurami krajowymi.

7. Kto może przeprowadzać kontrolę paczek o zawartości promieniotwórczej?

Zawsze, gdy to możliwe, należy odstępować od wewnętrznych kontroli paczek zgłoszonych jako przesyłki o zawartości promieniotwórczej. Jeżeli kontrola jest jednak niezbędna, należy przenieść paczkę do wyznaczonej strefy i:

• sprawdzić procedury krajowe; lub
• skontaktować się z organem ds. ochrony przed promieniowaniem w celu uzyskania porady.
• 
  Nie należy kontynuować działań, dopóki nie będzie obecny wykwalifikowany fizyk radiolog.

8. Gdzie należy przechowywać paczki o zawartości promieniotwórczej?

Wszelkie materiały promieniotwórcze znajdujące się pod kontrolą funkcjonariusza należy przechowywać w wyznaczonej strefie przechowywania materiałów promieniotwórczych. Strefa ta musi być zamykana i musi być odpowiednio oznakowana. W wielu przypadkach dobrze jest zorganizować korzystanie z części strefy przechowywania materiałów promieniotwórczych należącej do agenta morskiego. W tym przypadku konieczna jest oddzielna strefa zabezpieczona wewnątrz magazynu, aby zapewnić ochronę ciągu dowodowego.

Ze względów bezpieczeństwa suma wskaźników transportowych (zob. tabela powyżej) paczek przechowywanych w pojedynczej strefie nie może przekraczać 50.

9. Postępowanie z uszkodzonymi paczkami o zawartości promieniotwórczej

W przypadku powzięcia podejrzenia, iż paczka zawierająca materiał promieniotwórczy została tak uszkodzona, że zawartość radioaktywna mogła się wydostać:

• nie wolno dotykać paczki;
• należy odgrodzić teren wokół paczki i trzymać wszystkich z dala od niego;

W celu uzyskania dalszych informacji należy odwołać się do obowiązujących przepisów i wytycznych odpowiedniej administracji krajowej.